Akte III

Het verhaal van akte III

Tegen het vallen van de avond, op het terras.
Almaviva heeft nog geen vrede met de gang van zaken. Susanna maakt een afspraak hem. Die avond zullen ze elkaar in het prieel te ontmoeten (duet Crudel, perché finora). Bij het weggaan treft ze Figaro en vertelt hem dat alles voor elkaar is. Helaas, ook de baas heeft het gehoord. Hierdoor wordt zijn argwaan opnieuw gewekt en hij neemt zich voor niet met zich te laten spotten (aria Vedrò mentr’io sospiro).

Inmiddels heeft rechter Curzio de zaak Marcellina contra Figaro behandeld. Hij doet uitspraak: Figaro moet Marcellina betalen, óf met haar trouwen. Figaro verdedigt zich en stelt dat hij om te trouwen toestemming van zijn ouders nodig heeft. Die kent hij niet omdat hij een vondeling is, eigenlijk een geroofd kind. Hij wijst op een geboortevlek op zijn arm waardoor Marcellina hem als haar verloren baby Rafaelle herkent. Ze onthult dat Bartolo zijn vader is (sextet Riconosci in questo amplesso).

Susanna komt met het losgeld aandragen en vindt Figaro in de armen van haar rivale. Ze snapt er niets van en geeft Figaro een oorvijg. Marcellina verklaart hoe alles in elkaar steekt, en iedereen is nu blij. Behalve Almaviva, die zijn plannen doorkruist ziet. Marcellina en Bartolo besluiten dezelfde avond tegelijk met Susanna en Figaro te trouwen.

Rosina beklaagt zich ondertussen opnieuw over het feit dat ze verwaarloosd wordt (aria Dove sono i bei momenti). Terwijl zij Susanna zoekt, vertelt tuinman Antonia aan Almaviva dat Cherubino zich in vrouwenkleren heeft vermomd. Rosina komt terug met Susanna en dicteert haar een briefje dat voor Almaviva bestemd is. Daarin bevestigt Susanna haar afspraak met haar baas (briefduet Che soave zeffiretto). Het is wel de bedoeling dat Rosina zich als Susanna verkleedt. Het briefje wordt gesloten met een speld die Almaviva moet terugsturen ten teken van toestemming.

Een groep jonge meisjes, onder wie Barbarina en de verklede Cherubino, komen Rosina een bloemenhulde brengen. Barbarina stelt haar “nichtje” voor, maar het nichtje wordt door Antonio ontmaskerd als Cherubino. Almaviva wil Cherubino streng straffen maar Barbarina weet dit te verhinderen. Dan nadert de bruidsstoet van Figaro en Susanna en het feest begint. Tijdens de dans geeft Susanna heimelijk het gedicteerde briefje aan Almaviva. Deze prikt zich daarbij aan de speld, tot genoegen van Figaro, die van dat hele nieuwe komplot niet op de hoogte is.

De ‘nummers’ die we zingen
16. Crudel! Perché finora – Susanna, Almaviva
Susanna wekt de indruk dat ze dolgraag met Almaviva samen wil zijn. Almaviva blijft maar bevestiging vragen: “Dus ik zie je vanavond, in de tuin? Je komt echt en laat me niet zitten?” Susanna blijft dat maar bevestigen. Alles voor het goede doel.

17. Vedrò mentr’io sospiro – Almaviva
Almaviva zingt verongelijkt over zijn oude vriend Figaro die met de parel Susanna wil trouwen. Moet hij dat dan maar laten gebeuren? Liefde voor zijn ogen zien, terwijl hij er niet van mag proeven? Nooit! Figaro is plebs. Hij verdient het niet om gelukkig te zijn als Almaviva dat niet is. Figaro moet het veld ruimen! Almaviva’s wraak zal zoet zijn.

18. Riconosci in questo amplesso – Susanna, Marcellina, Curzio, Almaviva, Bartolo, Figaro
Moeder, vader en zoon bezingen hun hereniging. “Laat me je omhelzen!” Curzio stottert dat het huwelijk niet door kan gaan. Almaviva is helemaal van slag en wil ervandoor gaan. Susanna houdt hem tegen: ze heeft het losgeld voor Figaro bij zich. Maar dan ziet ze dat Figaro haar aartsrivale Marcellina kust. De verrader! Als haar de situatie wordt uitgelegd, is alles weer koek en ei.

19. Dove sono i bei momenti – Rosina
Rosina treurt om de ontrouw van haar man. Waar is de liefde tussen hen gebleven? Zijn die mooie tijden nu voorbij? Maar wacht: er is nog een sprankje hoop. Ze gaat hem voor zich terugwinnen. Met een list.

20. Canzonetta sull’aria – Susanna, Rosina
Rosina dicteert Susanna een briefje voor Almaviva: “Vanavond, wanneer de avondbries opsteekt, ontmoeten we elkaar onder de pijnbomen in de tuin.” De vrouwen gniffelen dat meneer de boodschap vast wel zal begrijpen.

21. Ricevete, o padroncina – Meisjes
Een stel meisjes (waaronder Cherubino) brengt een aubade aan Rosina en biedt haar bloemen aan.

22. Ecco la marcia, andiamo – Susanna, Rosina, Almaviva, Figaro, Koor
Rosina en Almaviva leggen de wapens even neer op het dubbele huwelijksfeest. In een onderonsje met Susanna grapt Figaro over de baas, die een liefdesbriefje heeft gekregen van een jonge vrouw. Hij zoekt de speld waarmee dat briefje werd dichtgehouden. Maar Figaro vond de speld eerst, en heeft deze bij zich gestoken.

© Opera Così | così non fan tutte